Biznes plan





WYSZUKIWARKA


Polecane strony


Tagi


konto bankowe | giełda w Warszawie | Wenecja | demografia | ebiznes | spółka z ograniczoną odpowiedzialnością | płaca | kultura | Peugeot | credit scoring |




Uczestnicy rynku papierów wartościowych



Uczestników rynku papierów wartościowych można podzielić na trzy grupy.

1) Inwestorzy - według szerokiej definicji, inwestor to osoba prawna lub fizyczna która angażuje swoje fundusze (kapitał) w celu jego pomnożenia (osiągnięcia zysku). Na rynku kapitałowym instrumentami inwestycyjnymi są akcje, obligacje, udziały majątkowe.

2) Pośrednicy na rynku kapitałowym - na zorganizowanych rynkach kapitałowych występuje także liczna grupa pośredników, których zadaniem jest organizowanie i regulowanie funkcjonowania tego rynku. Wymienić można tu m.in.:

I) Domy maklerskie i instytucje finansowe (banki inwestycyjne, fundusze inwestycyjne), działające, w zależności od posiadanych uprawnień, jako broker lub dealer.

Fundusze inwestycyjne i powiernicze są szczególnie popularne w Stanach Zjednoczonych, gdzie skupiają od 30-40% obrotu giełdowego. Z tej racji chciałbym pokrótce scharakteryzować dwa główne typy funduszy:
a) fundusze otwarte (open-end) – stale obracają własnymi udziałami (jednostkami uczestnictwa). Ilość jednostek uczestnictwa jest więc zmienna, a ich wartość zależy od bieżącej wartości aktywów netto funduszu. W USA określane są jako mutual funds;
b) fundusze zamknięte (closed-end) – mają postać spółki akcyjnej o stałym kapitale. Raz emitują udziały i nie są zobowiązane do ich odkupienia – można je zbyć wyłącznie poprzez odsprzedaż np. na giełdzie. Wartość udziałów zależy więc od notować funduszu na giełdzie. W USA określane są jako investment funds.

II) Instytucje organizujące rynek i obrót papierami wartościowymi. Do tej grupy zaliczają się różne instytucje organizujące rynek (jak giełdy) oraz tworzące ramy strukturalne obrotu (jak komisje i depozyty papierów wartościowych)

Nie można także zapomnieć o trzecim ważnym uczestniku rynku kapitałowego, który, dość często, jest albo pomijany w literaturze albo kwalifikowany do powyższej, drugiej grupy. Wydaje mi się, że ze względu na znaczenie swej roli, należałoby stworzyć dla tego podmiotu trzecią, osobną grupę:

Państwo, które jest szczególnym uczestnikiem rynku (także emitent obligacji), działa w interesie publicznym, zainteresowane jest głównie tworzeniem warunków stabilnego rozwoju gospodarczego.

Oczywiście można się spierać, czy państwo jako uczestnik nie występuje w drugiej grupie podmiotów – instytucjach organizujących rynek i obrót papierami wartościowymi. Absolutnie tak – dominującą, bo nadzorczą rolę w każdym państwie odgrywa komisja papierów wartościowych i giełd (w Stanach Zjednoczononych jest to SEC – Securities Exchange Commission).

Przypisując dodatkowo państwo do osobnej, trzeciej grupy, chciałem podkreślić moje przekonanie co do ważności roli jakie państwo odgrywa na rynku kapitałowym, zwłaszcza papierów wartościowych.

Chodzi mi tu o różnego rodzaju zachęty systemowe jakie państwo może wprowadzić, aby spopularyzować i przyciągnąć nowych inwestorów na rynek papierów wartościowych. Jest to szczególnie ważne w krajach rozwijających się (także w Polsce) oraz w sytuacji groźby światowej recesji (jaką obserwujemy w chwili obecnej). Przykładem takiej zachęty może być na przykład zwolnienie z podatku części dochodów uzyskanych z obrotu giełdowego.

Innym przykładem (odnosi się to szczególnie do Polski) może być obniżenie atrakcyjnego oprocentowania obligacji rządowych, co spowoduje przeniesienie części kapitału na rynek giełdowy (chodzi tu o obligacje dwu i dziesięcioletnie, którymi nie handluje się na giełdzie).

3) Emitenci papierów wartościowych - Szeroko definiując, emitentem papierów wartościowych jest osoba prawna, wystawiająca papiery wartościowe we własnym imieniu. Głównym celem emisji papierów wartościowych kapitałowych jest pozyskanie kapitału. W przeciwieństwie do rynku bankowego, ten sposób pozyskiwania kapitału nie jest dostępny dla wszystkich podmiotów. Aby stać się emitentem papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu giełdowego lub pozagiełdowego, przedsiębiorstwo lub instytucja musi spełnić szereg wymogów merytorycznych i formalnoprawnych.

Bardzo istotnym czynnikiem, który jednak dość często jest ignorowany przez ekonomistów i publicystów, jest sam koszt związany z wejściem na rynek papierów wartościowych. W przypadku wielkich korporacji i instytucji rządowych koszt ten, jeżeli waha się w przedziale 5-10% wartości emisji, jest możliwy do zaakceptowania. Dla mniejszej spółki koszt rzędu 20-25% wielkości emisji może spowodować, że opłacalność wejścia na rynek giełdowy staje się dość wątpliwa, zwłaszcza że prawdopodobieństwo słabego debiutu jest przypadku mniejszych spółek większe niż dla większych (wyłączając okres boomu sektora IT).

Nasuwającym się rozwiązaniem tego problemu byłaby złagodzenie niektórych wymagań określających dopuszczalność wejścia przez spółkę na giełdę, jednak według mnie nie jest dobry pomysł. New York Stock Exchange posiada wysoce skomplikowany mechanizm odrzucania spółek które są obecne na giełdzie, mimo że przestały spełniać wymagania formalne lub zagrażają bezpieczeństwu obrotu. Przykładem takim może być np. decyzja SEC 15c2-11 (SEC Rule 15c2-11) która zabrania brokerowi / dealerowi podawania kwotowania spółki jeżeli nie posiada na temat tej spółki informacji (określonej w przepisie) wystarczającej do podjęcia inteligentnej decyzji inwestycyjnej – dzięki temu broker / dealer musi znać nie tylko swoich klientów, lecz także swoje spółki jeżeli chce działać jako marketmaker.

Innym przykładem przepisu jest decyzja SEC 15c-6 powszechnie znana jako „penny-stock rule”. Jest to próba ukrócenia przez SEC prób manipulacji nisko wycenionymi papierami wartościowymi. Przepis ten ustanawia test dopuszczalności (suitability test) i okres „ochłodzenia” dla akcji których cena spadła poniżej 5 dolarów, jeżeli spółka posiada mniej niż 2 miliony dolarów w majątku rzeczowym (wyjątkiem są akcje kwotowane na Nasdaq).

Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie nie posiada niestety takich zabezpieczeń, dzięki czemu nie jest możliwe obniżenie wymagań emisyjnych i weryfikacja (natychmiastowa) zdolności spółek do uczestniczenia w obrocie giełdowym.

Statystyka tekstu: znaki - 6172 | słowa - 791 | zdania - 41

Tagi: #giełda papierów wartościowych #GPW #inwestowanie #finanse #biznes #dom maklerski

Podobne tematy:
- Zmiany prawne po krachu giełdowym w 1929 roku
- Rynek kapitałowy w USA
- Giełda jako wskaźnik koniunktury ex-ante
- Mechanizm transakcji giełdowych w USA
- Krach na giełdzie w 1997 roku a kryzys gospodarczy

Nowe tematy:
- Likwidacja środka trwałego - jak przeprowadzić
- Lampy kryształowe - Niezwykła elegancja i ponadczasowy styl
- Potrzeby klientów według ekonomii
- Sytuacja firmy Opel na rynku
- Oferta firmy Opel na tle konkurencji
- Historia firmy Opel
- Wybór medium reklamowego
- Osobiste zabezpieczenia wierzytelności
- Formy zabezpieczeń wierzytelności banku
- Controlling w przedsiębiorstwie